Krystalizacja Marmuru
Krystalizacja marmuru i innych kamieni polega na chemicznej zmianie ich struktury. Podczas procesu krystalizacji dochodzi do reakcji chemicznej pomiędzy krystalizatorem (kwaśnym środkiem chemicznym w postaci proszku lub płynu) a wapniem zawartym w kamieniu (głównie w marmurach, trawertynach itp.).Krystalizację przeprowadza się poprzez naniesienie na niewielki fragment posadzki krystalizatora oraz szorowanie posadzki przy pomocy padu nylonowego lub z wełny stalowej (w zależności od wybranej technologii). Krystalizacja marmuru jest zazwyczaj etapem kończącym pełną renowację, szlifowanie i polerowanie kamienia. Można także przeprowadzić tylko ten proces na niezniszczonych posadzkach w celu odnowienia połysku i wzmocnienia struktury.
Skutkiem krystalizacji marmuru jest nadanie jej wysokiego połysku, tworzącego bardzo estetyczny efekt (efekt mokrej podłogi). Krystalizacja marmuru w pewnym stopniu zabezpiecza posadzkę przed ścieraniem czy niszczeniem. Tworzy na wierzchniej warstwie kamienia jakby powłokę z skrystalizowanych cząstek wapnia. Powłoka taka powoduje zwiększoną odporność posadzki na ścieranie oraz uwydatnia połysk posadzki. Mimo wszystko zalecamy aby zabezpieczyć kamień przed szybkim zabrudzeniem.
Kamieniami, które podlegają krystalizacji są głównie marmur i trawertyny, ponieważ one zawierają minerały, które wchodzą w reakcję z krystalizatorem. Krystalizacja granitu to potoczna nazwa na różne zabiegi, które mają za zadanie zwiększyć połysk granitu, zabezpieczyć przed wnikaniem brudu. Na granicie krystalizacja (w rozumieniu procesu chemicznego) nie zachodzi. W przypadku granitu stosuje się proszki polerskie oraz kremy polerskie, które oparte są na nanotechnologii i zawierają cząsteczki o wielkościach ok 50 nm, które wnikają w pory granitu łącząc się z jego strukturą. „Krystalizacja” granitu zabezpiecza go i tworzy gładką, błyszczącą powierzchnię. Z chemicznego punktu widzenia nie można jednak mówić o takim procesie jak krystalizacja granitu.
Aby utrzymywać długotrwały efekt „mokrej podłogi” na posadzkach kamiennych, które podlegają krystalizacji należy ją przeprowadzać cyklicznie, w odstępach uzależnionych od intensywności zużywania się posadzki. Po kilkukrotnym przeprowadzeniu tego zabiegu konieczne jest wykonanie szlifu posadzki z powodu braku cząstek wapnia w wierzchniej warstwie marmuru. W tym przypadku nie zachodzi krystalizacja marmuru – konieczne jest odkrycie głębszych cząstek wapnia w procesie szlifowania.